Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «مهر»
2024-04-30@09:52:40 GMT

۴۰ ایده تبلیغ غدیر/غدیر مولایمان را چگونه تبلیغ کنیم

تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۳۷۹۲۴

۴۰ ایده تبلیغ غدیر/غدیر مولایمان را چگونه تبلیغ کنیم

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها – *حجت‌الاسلام علیرضا نجیمی: بارها شنیده‌ایم که آخرین سفیر الهی در آخرین سفر خود، مهمترین خطابه خود را ایراد کرد و در آن از جانب پروردگارش، حضرت علی (ع) را به جانشینی خود برگزید، و نیز شنیده‌ایم در آن مهمترین کلامش، تکلیف امت خود را اینگونه فریاد کرد که: باید همه حاضران به غایبان و نیز همه پدران به فرزندانشان پیام غدیر را تا روز قیامت برسانند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آری غدیر را باید سینه به سینه و نسل به نسل تبلیغ کرد و اینک این مهم بر عهده ماست همچنان که روزگاری بر دوش پدرانمان بوده و فرداها نیز به دست فرزندانمان.

اما ۴۰ ایده برای تبلیغ غدیر، تنها بخشی از راهکارهای موجود برای تبلیغ گرامی داشتن جشن بزرگ امامت و ولایت است:

۱- یک دانش آموز می‌تواند با توزیع یک پاکت شکلات مبلّغ غدیر باشد.

۲- یک دانش آموز می‌تواند با تزئین کلاس مدرسه‌اش مبلّغ غدیر باشد.

۳- یک راننده تاکسی می‌تواند با پذیرایی شکلات در ماشینش مبلّغ غدیر باشد.

۴- یک مادر بزرگ می‌تواند با گفتن قصه های غدیری برای نوه‌هایش مبلّغ غدیر باشد.

۵- یک امام جماعت مسجد می‌تواند با صحبت پیرامون غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۶- یک نمازگزار مسجد می‌تواند با پذیرایی از نمازگزاران مبلّغ غدیر باشد.

۷- یک مادر می‌تواند با آماده کردن بهترین لباس‌های فرزندانش در غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۸- یک مادر می‌تواند با پختن غذای مورد علاقه فرزندانش در غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۹- یک مادر می‌تواند با پخش سرودهای شاد در ایام غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۱۰- یک مادر می‌تواند با گذشتن از خطاهای فرزندش به مناسب غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۱۱- یک پدر می‌تواند با تهیه هدیه برای فرزندانش مبلّغ غدیر باشد.

۱۲- یک پدربزرگ می تواند با ارسال پیام برای نوه هایش مبلّغ غدیر باشد.

۱۳- یک مادربزرگ می تواند با دادن نذری در ایام غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۱۴- یک کاسب می‌تواند با تخفیف ویژه در ایام غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۱۵- یک دانشجو می‌تواند با هدیه کتاب و سی دی مرتبط با غدیر به اساتید و دوستان و نزدیکانش مبلّغ غدیر باشد.

۱۶- یک معلم می‌تواند با برگزاری مسابقات مرتبط با غدیر در کلاسش مبلّغ غدیر باشد.

۱۷- یک مدیرِ مدرسه می‌تواند با مسابقه تزئینات بین کلاس‌ها مبلّغ غدیر باشد.

۱۸- یک پدر می‌تواند با تهیه هدیه برای فرزندانش در روز غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۱۹- یک دانش آموز می‌تواند با تهیه روزنامه دیواری با موضوع غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۲۰- یک دانش آموز می‌تواند با آماده کردن دکلمه و قرائت در مجالس مبلّغ غدیر باشد.

۲۱- یک استادِ دانشگاه می‌تواند با اختصاص دادن بخشی از کلاسش به غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۲۲- یک هیأت می‌تواند با برگزاری مراسم جشن با شکوه مبلّغ غدیر باشد.

۲۳- یک هیأت می‌تواند با دیدار از سالمندان و اهدای هدیه مبلّغ غدیر باشد.

۲۴- یک هیأت می‌تواند با ایجاد ایستگاه صلواتی مبلّغ غدیر باشد.

۲۵- یک خانواده می‌تواند با دیدار با اقوام و سادات مبلّغ غدیر باشد.

۲۶- یک پدر می‌تواند با خرید لباسِ نو برای خانواده‌اش مبلّغ غدیر باشد.

۲۷- یک دانش آموز می‌تواند با اجرای مصاحبه با موضوع غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۲۸- یک فرد می‌تواند با عیدی روز غدیر به رفتگر محله‌اش مبلّغ غدیر باشد.

۲۹- یک فرد می‌تواند با دادن هدیه به همسایگان محله اش مبلّغ غدیر باشد.

۳۰- یک فرد می‌تواند با پخش یک جعبه شیرینی میان همسایه‌ها مبلغ غدیر باشد.

۳۱- یک فرد می‌تواند با تزئین ماشینِ خود در ایام غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۳۲- یک فرد می‌تواند با تزئین درب منزل یا آپارتمان خود مبلّغ غدیر باشد.

۳۳- یک فرد می‌تواند با عیادت از بیماران در بیمارستان در روز غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۳۴- یک فرد می تواند با ترویج آداب غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۳۵- یک فرد می تواند با تهیه و گردآوری جدول با موضوع غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۳۶- یک فرد می‌تواند با طراحی کارت پستال با موضوع غدیر و پیام آن مبلّغ غدیر باشد.

۳۷- یک فرد می‌تواند با ترویج فرهنگ عیدی دادن میان اقوام مبلّغ غدیر باشد.

۳۸- یک مادر می‌تواند با پخش سرودهای غدیری در منزل مبلّغ غدیر باشد.

۳۹- یک فرد می‌تواند با یک لبخند و شادباش غدیر مبلّغ غدیر باشد.

۴۰- یک فرد می‌تواند با خواندن خطبه برادری میان دوستانش مبلّغ غدیر باشد.

و هر رفتار و کار ساده‌ای که می‌توان برای تبلیغ جشن امامت و ولایت انجام داد...

*مدیرکل تبلیغات اسلامی استان یزد

کد خبر 5258937

منبع: مهر

کلیدواژه: یزد اداره كل تبليغات اسلامي استان يزد ویروس کرونا کرمانشاه آمار کرونا واکسن کرونا بوشهر ایلام حجاب و عفاف شیوع کرونا اردبیل گرگان اراک عکس استانها مجلس شورای اسلامی سیستان و بلوچستان یک دانش آموز می تواند یک فرد می تواند تواند با تهیه موضوع غدیر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۳۷۹۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درآمد میلیون دلاری شبکه‌های ماهواره‌ای از سینمای ایران! چرا و چگونه؟!

اینکه پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای دنبال کرده‌اند، نکاتی نگران‌کننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن می‌آورد که موارد متعددی را از حیف‌ومیل و خروج ارز و البته از همه مهم‌تر کاهش مرجعیت رسانه‌ای تلویزیون شامل می‌شود.

به گزارش ایسنا، به نقل از روزنامه شهروند، یکی از نقاط قوت مدیریت سینمای ایران در این چند وقت اخیر فروش هزار یا به روایتی دقیق‌تر هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در نزدیک به یک سال اخیر عنوان شده است. دستاوردی رکوردشکن و نویدبخش که البته با توجه به حقایقی که در ارتباط با این آمار رسانه‌ای شده، سوالات و تردیدهایی را نیز در فضای سینمای ایران به وجود آورده است، به‌خصوص از این نظر که این دستاورد آماری متعلق به تمامیت سینمای ایران در اکران یک سال اخیر نبوده و تنها و تنها به درصدی از فیلم‌های روی پرده تعلق دارد. بگذارید اینگونه بگوییم که از مجموع فروش هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در سال گذشته بیش از یک‌میلیارد تومان مربوط به هفت فیلم «فسیل»، «هتل»، «تمساح خونی»، «هاوایی»، «شهر هرت»، «ویلای ساحلی» و «بچه‌زرنگ» بوده و در نقطه مقابل نیز نزدیک به ٦٠ فیلم دیگری که روی پرده آمده‌اند، روی‌ هم کمتر از ٢٠٠میلیارد تومان فروخته‌اند، یعنی پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران -البته اگر «بچه‌زرنگ» را از فهرست خارج کنیم- ٦ فیلم کمدی هستند. فیلم‌هایی که البته در نگاهی دقیق‌تر، علاوه بر کمدی‌بودن از یک نظر دیگر نیز با هم مشابهت و پیوند دارند: تبلیغات خارج از تلویزیون، به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای!

این مطلب با نگاه به این وجه از پیوند ٦ فیلم پرفروش سینمای ایران در یک سال گذشته به رشته تحریر درآمده است.

اینکه پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای دنبال کرده‌اند، نکاتی نگران‌کننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن می‌آورد که موارد متعددی را از حیف‌ومیل و خروج ارز و البته از همه مهم‌تر کاهش مرجعیت رسانه‌ای تلویزیون شامل می‌شود.
در واقع این واقعیت که تمام ٦ فیلم پرفروش سال گذشته، فیلم‌هایی هستند که تبلیغات‌شان از شبکه‌های ماهواره‌ای پخش شده؛ چه از نظر آماری و چه از منظر شرایطی که منجر به این وضع شده و البته پیامدهایی که این اتفاق می‌تواند به دنبال داشته باشد، به نحو طعنه‌آمیزی آزاردهنده و البته در عین حال، آموزنده است و نشان می‌دهد که سیاست‌های نسنجیده شماری از مدیران میانی فرهنگ چگونه می‌تواند سیاست‌های عمومی فرهنگ کشور را دچار اختلال و خدشه کند.

آمار و ارقام ترسناک
داده‌هایی که درباره تبلیغات فیلم‌های سینمایی ایرانی در شبکه‌های ماهواره‌ای منتشر شده، عجیب و ترسناک هستند:
سال گذشته کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» گفته بود که «رسانه‌های خارجی هفته‌ای ۵ تا ۱۵هزار دلار برای تبلیغ فیلم‌های ایرانی می‌گیرند.» این فیلمساز البته بلافاصله یکی از فیلم‌های روی پرده را مثال زده بود که مبلغ گزافی -حدود ۲۵۰هزار دلار- داده و تمام باکس تبلیغات آن شبکه‌های ماهواره‌ای را برای فیلمش گرفته، تا با تبلیغ تمام‌وقت، هم فروش بالای فیلمش را تضمین کند و هم اینکه فرصت تبلیغ برای فیلم‌های رقیب باقی نگذارد.
داده‌های ترسناک در این زمینه ادامه دارند: «چندی پیش یک خبرگزاری نوشته بود که سال گذشته سینمای ایران بیش از صدمیلیارد تومان تنها به یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای تبلیغ‌بگیر داده، به این معنا که تنها برای امری غیرضروری مانند تبلیغ فیلم که در شرایط درست در داخل کشور باکیفیت‌تر و بهتر هم می‌تواند انجام گیرد، رقمی تقریبا معادل یک‌ونیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است.

یک حساب‌وکتاب ساده
سال گذشته یکی از روزنامه‌ها از قول یکی از مدیران بازاریابی شبکه‌های ماهواره‌ای نقل کرده بود که «برای پخش تیزر یک‌ماهه فیلم‌ها که شامل ٢٤٠ نوبت طی ٣٠ روز می‌شود، مبلغ ١٠هزار دلار دریافت می‌شود. برای پکیج ٥٤٠ نوبت پخش یک دقیقه‌ای برای تبلیغ آثار هم صاحبان آثار باید بین ٦٠ تا ٨٠هزار دلار کنار بگذارند.»
حالا در شرایطی که سال گذشته بالای ۱۰ فیلم تنها در شبکه جم تبلیغ داشتند -آن هم نه یک‌بار و ١٠ بار، بلکه به طرز مشمئزکننده‌ای بیشتر از هزار بار- و این وضع همین حالا هم برای فیلم‌های «تمساح خونی»، «بی‌بدن» و «سال گربه» ادامه دارد؛ با یک حساب سرانگشتی می‌توان متوجه شد که سینمای ایران تنها در یک سال گذشته برای تبلیغات فیلم‌ها چقدر هزینه کرده است!

آغاز ماجرا
اما اینکه چه شد که تبلیغات آثار سینمایی سر از شبکه‌های ماهواره‌ای درآورد، باید به روزهایی برگشت که تلویزیون که زمانی به محصولات فرهنگی روی خوش نشان می‌داد و به تریبونی برای بهتر دیده‌شدن آثار سینمایی تبدیل شده بود، تغییر رویه داد و شروع کرد به مقاومت مقابل پخش تبلیغات سینمایی و انداختن انواع و اقسام سنگ‌های مختلف پیش‌پای محصولات سینمایی که از این میان می‌توان از سختگیری‌های فراوان تا ممیزی‌های مستقل سازمان صداوسیما فراتر از آنچه وزارت ارشاد مصوب کرده، اشاره کرد.

این موارد که نارضایتی‌های بسیاری را موجب شدند، کم‌کم کنداکتور تلویزیون را خالی از تبلیغات محصولات سینمایی کردند و در ادامه نیز با قواعد و مقرراتی جدید از قبیل لزوم انجام ممیزی‌هایی عجیب و جدید صاحبان آثار را به سمت شبکه‌های ماهواره‌ای کوچ دادند.
چندی پیش سعید خانی، پخش‌کننده سینما و تهیه‌کننده آثاری مانند «من»، «دوزیست»، «حرفه‌ای» و «سال گربه» در این زمینه گفته بود که «مشکل اینجاست که شماری از مدیران تلویزیون درک درستی از محصول فرهنگی ندارند و در نتیجه نمی‌توانند ارتباط خوبی با سینما برقرار کنند. همه ما در یک کشور زندگی می‌کنیم و این طبیعی است که حق داشته باشیم سینما به تلویزیون کمک کند. اما متاسفانه چنین نگاهی در سازمان صداوسیما وجود ندارد و چنین می‌شود که حتی فیلمی مانند «دسته دختران» هم که یک فیلم ارزشی و دفاع مقدسی و در راستای سیاست‌های تلویزیون است، از تیزر بی‌بهره می‌ماند. اتفاقی که البته یک زمانی کاملا برعکس بود، ولی حالا دیگر آن نگاه کلان در مدیران تلویزیون وجود ندارد.»
 
چرا تلویزیون نه؟!
اما در شرایطی که تقریبا تک‌تک صاحبان فیلم‌ها به لزوم جلوگیری از خروج ارز از کشور واقفند و در عین حال، به تازگی نیز از موضع‌گیری شدید دولت و به خصوص عباس محمدیان، مدیرکل دفتر تبلیغات ارشاد، مبنی بر لزوم مقابله با پدیده خروج ارز و سرمایه از کشور و البته برخورد با فیلم‌های تبلیغ‌شده در ماهواره آگاهی یافته‌اند؛ پس چرا فیلمسازان و صاحبان فیلم‌ها چنین تصمیمی می‌گیرند و تبلیغ فیلم‌شان را به ماهواره‌ها می‌دهند؟
شماری از سینماگران به تازگی در پاسخ به این پرسش، از کاهش ضریب نفوذ تلویزیون و کاهش شمار مخاطبان این رسانه به عنوان یکی از دلایل این امر نام برده‌اند. این همان چیزی است که چندی پیش رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما هم گفته بود که دیگر نمی‌توانیم انتظار مخاطبان ۸۰ و ۹۰درصدی داشته باشیم.
نکته دیگری که در این میان وجود دارد، عدم‌ صرفه مالی تبلیغات در تلویزیون است. به گزارش ایدنا، رسانه جامع تبلیغات تجاری ایران، تا قبل از ریاست پیمان جبلی، صداوسیما بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ تیزر تبلیغاتی را به فیلم‌های سینمایی اختصاص می‌داد که نوعی یارانه به کالاهای فرهنگی بود، اما در دوره جدید صداوسیما این معادله برعکس شده و تنها ۱۰ تا ۱۵ تیزر تبلیغاتی به فیلم‌ها اختصاص داده می‌شود و سازندگان باید هزینه تبلیغات بیشتر را پرداخت کنند.
امیرحسین علم‌الهدی، یکی از مدیران فرهنگی دولت‌های گذشته و کارشناس اقتصاد سینما، با اشاره به اینکه «دلیل رجوع صاحبان آثار سینمایی به تبلیغات ماهواره‌ای کاهش ضریب نفوذ تلویزیون است که البته این هم تنها در مورد ۴۰درصد از سینمای ایران صدق می‌کند و روی ۶۰درصد باقی فیلم‌ها تاثیر چندانی ندارد»، می‌گوید: «علاوه بر این، تبلیغات در تلویزیون بر اساس اعداد و ارقام صرف مالی چندانی برای سازندگان آثار ندارد، بنابراین آنها ترجیح می‌دهند تبلیغ کارشان را با هزینه‌ای کمتر انجام دهند. البته در حال حاضر عدد دقیقی از میزان پول دریافتی تلویزیون بابت پخش تیزر ندارم، اما آخرین رقمی که در ذهنم هست، این استدلال را به من می‌دهد که تبلیغ فیلم در تلویزیون شاید به‌صرفه نباشد.»

حرف آخر
نتیجه این تصمیم مقرون‌به‌صرفه نبودن تبلیغات در تلویزیون برای فیلم‌های سینمای ایران و کوچ تبلیغات سینمایی به ماهواره‌هاست که همان‌طور که گفته شد باعث خروج یک‌ونیم میلیون دلار ارز شده و این پرسش را در شماری از خبرگزاری‌ها به وجود آورده است که «با ادامه این روند، آیا غیر از این است که سود رکوردشکنی‌های سینمای ایران بیش از اینکه به نفع سینما یا حتی تلویزیون ایران تمام شود، به جیب یکسری ماهواره‌ها ریخته می‌شود؟»
واقعا آیا رواست که سرمایه‌های کشور اینگونه از کشور خارج شود؟ آیا نباید کاری کرد و به خصوص نهادهای نظارتی نباید تلویزیون را وادار کنند در این راستا گامی بردارد؟!

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • حمایت از احداث واحد‌های مسکونی در محدوده کارخانجات بزرگ فارس
  • ببینید | ماجرای پیشنهاد نجومی به وحید شمسایی برای تبلیغ برنج!
  • پیشنهاد اغواکننده به شمسایی برای تبلیغ برنج!
  • تصویب تشکیل بنیاد شیخ انصاری در دزفول
  • جریمه 350 میلیون تومانی باشگاه استقلال خوزستان
  • حکم کمیته انضباطی برای تکرار یک دیدار تعیین‌کننده
  • رای کمیته انضباطی به برگزاری دیدار استقلال ملاثانی - فجر
  • حکم کمیته انضباطی به لغو جنجالی بازی لیگ یک صادر شد
  • تبلیغ جالب کفش ورزشی آمریکایی‌ (فیلم)
  • درآمد میلیون دلاری شبکه‌های ماهواره‌ای از سینمای ایران! چرا و چگونه؟!